Οι Παξοί και οι Αντίπαξοι βρίσκονται στο αγαπημένο μας Ιόνιο Πέλαγος, «μετριούνται» ως ένα από τα νησιά των Επτανήσων (μαζί με την Κέρκυρα, τη Λευκάδα, την Κεφαλλονιά, την Ιθάκη, τη Ζάκυνθο και τα Κύθηρα) και ανήκουν διοικητικά στο νομό Κέρκυρας. Βρίσκονται 7 ναυτικά μίλια νότια της.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, οι Παξοί δημιουργήθηκαν όταν ο θεός Ποσειδώνας χτύπησε με την τρίαινα του την Κέρκυρα, αποκόπτοντας το νότιο άκρο της και σχηματίζοντας τους Παξούς, για να στεγάσει τον έρωτά του με την Αμφιτρίτη. Έχασε όμως την τρίαινα του, την οποία βρήκαν οι Παξινοί και την έκαναν έμβλημά τους!
Με πρωτεύουσα τον Γάιο, οι Παξοί βρίσκονται πολύ κοντά στις Ηπειρωτικές ακτές (12 μίλια από την Πάργα) από όπου τους βλέπεις να ξεχωρίζουν όταν ανεβαίνεις οδικώς από Πρέβεζα προς Ηγουμενίτσα. Στους Παξούς μπορείς να φτάσεις με 3 τρόπους. Από την Πάργα κάνοντας μια ημερήσια κρουαζιέρα σε Παξούς και Αντίπαξους, από την νότια Κέρκυρα από το λιμάνι της Λευκίμμης από που μπορείς να περάσεις και αυτοκίνητο και φυσικά με σκάφος ή ιστιοπλοϊκό.

Οι Παξοί είναι γνωστοί για τα υπέροχα τιρκουάζ, διάφανα νερά που μοιάζουν με «φυσική πισίνα». Είναι απίστευτη η αίσθηση να κολυμπάς σε αυτά τα κρυστάλλινα νερά, με τη λευκή άμμο που σε συνδυασμό με την βλάστηση, δημιουργούν ένα παραδεισένιο τοπίο.
Οι πιο γνωστές παραλίες είναι το Βουτούμι στους Αντίπαξους -μια από τις ωραιότερες στην Ελλάδα- η Λάκκα στα βόρεια των Παξών με τις ελιές και τα κυπαρίσσια να φτάνουν μέχρι την παραλία αλλά και ο Ερημίτης στα δυτικά του νησιού.

Οι κρουαζιέρες που ξεκινούν από Πάργα, συνήθως σε πηγαίνουν και σε σπήλαια στα δυτικά του νησιού. Ένα είναι αυτό της Υπαπαντής, κάτω από την ομώνυμη εκκλησία (από τις πιο παλιές του νησιού, χτίστηκε το 1601), το Αχάι, ο Ορθόλιθος αλλά και στον Τρυπητό, την φυσική αψίδα από βράχο γνωστή και ως «Καμάρα». Υπήρχε και μια αντίστοιχη στη Μάλτα αλλά το 2017 κατέρρευσε!
Στον Γάιο, την πρωτεύουσα, αν φτάσεις μέσω θαλάσσης πρώτα θα σου τραβήξει την προσοχή το λαογραφικό μουσείο Παξών σε έντονο πορτοκαλί χρώμα που θυμίζει παλιό ελληνικό σχολείο, αλλά και άλλα νεοκλασικά κτίρια σε έντονα χρώματα.
Στην πιάτσα (στην πλατεία δηλαδή – θα ακούσεις πολλά ιταλικά εδώ) θα βρεις την εκκλησία της Ανάληψης και θα καταλάβεις πως και εδώ είναι έντονο το ενετικό στοιχείο συνδυασμένο με τα έντονα χρώματα των Επτανήσων. Θα χαθείς στα σοκάκια και κάτω από μπουκαμβίλιες θα δεις όμορφες ξύλινες πινακίδες και άλλες γραφικές εκκλησίες με τα περίτεχνα καμπαναριά όπως των Αγίων Αναργύρων και Αγίων Αποστόλων.
Θα βρεις το ιδιαίτερο κτίριο του παλιού Αγγλικού Κυβερνείου, θα ανέβεις τα σκαλιά για τη Στέρνα των Αγίων Αποστόλων (1846) και θα κατέβεις πάλι στο λιμάνι για μια περατζάδα. Στην περατζάδα σου θα επισκεφτείς το μουσείο, θα βρει το άγαλμα του Γεώργιου Ανεμογιάννη και τέλος θα κάτσεις στο Il Capriccio, και θα φας κρέπα με παγωτό απολαμβάνοντας το νησάκι του Αγίου Νικολάου απέναντι.